Showing posts with label Ruth First. Show all posts
Showing posts with label Ruth First. Show all posts

Friday, 13 December 2013


DE MAN


Dit is de lange man, de lange man,

in het groene shirt

allemaal wilden ze dat hij op het water zou lopen...

maar liever, samen met gewone vrouwen

met boerenvrouwen, die veel bagage droegen

en gemoedelijke voornamen hadden zoals Betsie

en ongemakkelijke achternamen zoals Verwoerd

dronk hij thee,

glimlachte hartelijk

en oprecht, met zijn ogen,

met een hart vol herinneringen,

maar zonder haat.

 

Dit is de lange man, de lange man,

in het groene shirt

allemaal wilden ze dat hij brood zou vermenigvuldigen

maar hij heeft op de wonden van het verleden

zijn twee handen gelegd

de bokshandschoenen weggedaan

de gebalde vuist opengemaakt

met een warme groet

zonder verwijt

 

Dit is de lange man, de lange man

in het groene shirt

allemaal wilden ze dat hij van water wijn zou maken

maar hij heeft dit land

als een kind op zijn rug gedragen, het gekoesterd,

de man die een eiland was

zonder gezicht

met de splinters van Sharpeville

de briefscherven waardoor Ruth First moest sterven

het bittere, jarenlange verlangen

naar kind, naar vrouw,

opgesloten achter tralies

alles, ergens in zijn ziel ingekerfd,

opgeborgen.

 

Dit is de lange man, de lange man

in het groene shirt, met nummer zes

die nu het land, als een rugbybal,

aan ons allemaal wil geven.

 

De man die eens enkel een eiland was,

is een rots geworden, een universeel baken

Nkosi Sikelel' iAfrika

 
(c) Clinton V du Plessis (2013), vertaal uit Afrikaans deur Margreet Spoelstra.


 
Indoda

Yile ndoda inde, inde ke le ndoda,

ifake eziluhlaz’ iijezi,

abayicingel’ ukuba yohamba phezu kwamanzi;

suka yona yakheth’ ukudibana noo-anti bamandulo,

nditsh’ oo-anti bamabhulu, abathwel’ imihohoma yasendulo,

abo babemagam’ amsulwa njengooBetsie

nabo babemagam’ avus’ umnyele njengooVelevutha,

suka yahlala nabo kwaphungwa,

incume olusuk’ ezants’ uncumo,

olungenaluhanahaniso nankwalambisa,

ngaloo mehlo adulis’ okusentliziyweni

ezo nkumbulo zantlandlolo, sekwabaleka naloo nzondo.

 

Yile ndoda inde, inde ke le ndoda,

ifake eziluhlaz’ iijezi,

abayicingel’ ukuba yotyis’ abampofu;

ngezonkan’ ezihlanu neentlanzan’ ezimbini,

suka yona yaboph ‘ amanxeb’ antlandlolo,

ngezandla zayo zozibini,

yaxhom’ ezakulonqind’ iiglavu,

yasivul’ isandla laswabuluk’ inqindi

yabaxhawula; ibaxhawula

ngezandl’ ezishushu, ingathwele nzondo nangqumbo.

 

Yile ndoda inde, inde ke le ndoda,

ifake eziluhlaz’ iijezi,

abayicingel’ ukuba yojik’ amanz’ abe yiwayini,

suka yona yalityath’ emagxen’ eli lizwe

njengendod’ ityath’ umntwana wayo,

indod’ eyayisesiqithini,

indod’ ebuso bungazange babonwa,

obuzel’ iintanda zaseSharpeville,

ziilet’ ezaphul’ intliziyo zooRuth First,

ubukrakra beminyak’ evakalayo,

yolangazelelo lomntwana nenkosikazi,

yavalelwa kwezimnyama, yee gingci nemivalo

yazitshixela kuyo iingcamango zayo, yacamngca,

yathi gqi elubala, yaziqoqosha nezo ngcamango.

 

Yile ndoda inde, inde ke le ndoda,

ifake eziluhlaz’ iijezi, ijez’unombolo sikisi,

efun’ ukulibek’ ezandleni zethu sonk’ eli lizwe,

ilidlulisa ngobukhul’ ubuchule, kanye njengebhol’ ombhoxo

Indod’ ende eyakha yasesiqithini

eyasuka yafana nelitye; indumasi yalo lonke jikelele,

indod’ eyayithwel’ ubuntu ngocikizeko.

Nkosi Sikelel’ iAfrika

 

(c) Clinton V. du Plessis, 2013, translated in isiXhosa by Fikiswa Magqashela


Die man

Dit is die lang man, die lang man,

in die groen jersey

almal wou hê hy moes op die water  loop…

maar hy het eerder met ou tannies,

boeretannies, met baie bagasie

en gemoedelike name soos Betsie

en ongemaklike vanne soos Verwoerd

tee gedrink,

hartlik geglimlag,

opreg, met sy oë,

met ’n hart vol onthou,

maar sonder haat.

 

Dit is die lang man, die lang man,

in die groen jersey

almal wou hê hy moes die brode vermeerder

maar hy het eerder

die letsels van die verlede

met sy twee hande toegemaak

die bokshandskoene weggepak

die gebalde vuis oopgemaak

’n rojale groet,

sonder verwyt.

 

Dit is die lang man, die lang man

in die groen jersey

almal wou hê hy moes uit die water  wyn  maak

maar hy het hierde land

soos ’n kind, op sy rug gedra, geabba,

die man wat ’n eiland was,

sonder gesig

met die splinters van Sharpeville,

die briefskerwe se sterwe van Ruth First

die bittere jarelange verlange

na kind, na vrou,

weggesluit agter tralies

alles, iewers in sy gees vasgekerf,

weggepak.

 

Dit is die lang man, die lang man

in die groen jersey, nommer ses

wat nou die land, soos ’n rugbybal

vir ons elkeen wil aangee.

 

Die man, wat hier eens net ’n eiland was

het ’n rots, ’n universele baken, geword.

Nkosi Sikelel' iAfrika.

 

(c) Clinton V. du Plessis, 2013

Saturday, 29 June 2013

The man

It is the tall man, the tall tall man

in the green jersey:

everybody expected him to walk on water

but he rather met old tannies,

boere tannies, with lots of baggage from the past,

who had innocent names like Betsie

and uncomfortable surnames like Verwoerd,

had tea with them,

smiled jovially,

genuinely, with his eyes

and a heart full of memories

but devoid of any hatred.


It is the tall man, the tall tall man

in the green jersey:

everybody expected him to feed all of the poor

on five loaves and two fishes,

but instead he

covered up the scars of the past

with his two hands,

hung up the boxing gloves,

opened the clenched fist

into a warm handshake,

greeted, without any grudges.

 
It is the tall man, the tall tall man

in the green jersey:

everybody expected him to turn water into wine,

but instead he carried this land

on his back,

like a father would

carry a child,

the man who was an island,

the man without a face

with the splinters of Sharpeville,

the shattered letters of Ruth First,

the bitter, long years of yearning

for child, for wife,

locked away behind bars

every little detail carved deep into his soul,

yet all neatly tucked away on the surface.

 
It is the tall man, the tall tall man

in the green jersey, number six,

who wants to now pass this country unto us all,

carefully, like a rugby ball.
 

The tall man, who once was an island,

became a rock, a universal beacon,

the man became the best that humanity could be.
 
Nkosi Sikelel' iAfrika.

 
 
© Clinton V. du Plessis 2013