DE MAN
Dit is de lange man, de
lange man,
in het groene shirt
allemaal wilden ze dat hij
op het water zou lopen...
maar liever, samen met
gewone vrouwen
met boerenvrouwen, die
veel bagage droegen
en gemoedelijke voornamen hadden
zoals Betsie
en ongemakkelijke
achternamen zoals Verwoerd
dronk hij thee,
glimlachte hartelijk
en oprecht, met zijn ogen,
met een hart vol
herinneringen,
maar zonder haat.
Dit is de lange man, de
lange man,
in het groene shirt
allemaal wilden ze dat hij
brood zou vermenigvuldigen
maar hij heeft op de wonden
van het verleden
zijn twee handen gelegd
de bokshandschoenen
weggedaan
de gebalde vuist
opengemaakt
met een warme groet
zonder verwijt
Dit is de lange man, de
lange man
in het groene shirt
allemaal wilden ze dat hij
van water wijn zou maken
maar hij heeft dit land
als een kind op zijn rug
gedragen, het gekoesterd,
de man die een eiland was
zonder gezicht
met de splinters van Sharpeville
de briefscherven waardoor
Ruth First moest sterven
het bittere, jarenlange
verlangen
naar kind, naar vrouw,
opgesloten achter tralies
alles, ergens in zijn ziel
ingekerfd,
opgeborgen.
Dit is de lange man, de
lange man
in het groene shirt, met
nummer zes
die nu het land, als een
rugbybal,
aan ons allemaal wil geven.
De man die eens enkel een
eiland was,
is een rots geworden, een
universeel baken
Nkosi Sikelel' iAfrika
Dis nou baie oulik, rerig . . .
ReplyDelete