Friday 13 December 2013


DE MAN


Dit is de lange man, de lange man,

in het groene shirt

allemaal wilden ze dat hij op het water zou lopen...

maar liever, samen met gewone vrouwen

met boerenvrouwen, die veel bagage droegen

en gemoedelijke voornamen hadden zoals Betsie

en ongemakkelijke achternamen zoals Verwoerd

dronk hij thee,

glimlachte hartelijk

en oprecht, met zijn ogen,

met een hart vol herinneringen,

maar zonder haat.

 

Dit is de lange man, de lange man,

in het groene shirt

allemaal wilden ze dat hij brood zou vermenigvuldigen

maar hij heeft op de wonden van het verleden

zijn twee handen gelegd

de bokshandschoenen weggedaan

de gebalde vuist opengemaakt

met een warme groet

zonder verwijt

 

Dit is de lange man, de lange man

in het groene shirt

allemaal wilden ze dat hij van water wijn zou maken

maar hij heeft dit land

als een kind op zijn rug gedragen, het gekoesterd,

de man die een eiland was

zonder gezicht

met de splinters van Sharpeville

de briefscherven waardoor Ruth First moest sterven

het bittere, jarenlange verlangen

naar kind, naar vrouw,

opgesloten achter tralies

alles, ergens in zijn ziel ingekerfd,

opgeborgen.

 

Dit is de lange man, de lange man

in het groene shirt, met nummer zes

die nu het land, als een rugbybal,

aan ons allemaal wil geven.

 

De man die eens enkel een eiland was,

is een rots geworden, een universeel baken

Nkosi Sikelel' iAfrika

 
(c) Clinton V du Plessis (2013), vertaal uit Afrikaans deur Margreet Spoelstra.

No comments:

Post a Comment